's-Graveland
wint overtuigend van koploper Laren: 4 - 3
12 september
> In
de eerste thuiswedstrijd van dit seizoen heeft 's-Graveland 5
uitstekende zaken gedaan. Hoewel de uitslag het niet doet vermoeden,
werd er op overtuigende wijze gewonnen van koploper Laren'99. In het
eerste kwartier was er een situatie waarin beide teams elkaar
aftastten. Daarna nam 's-Graveland, voor de gelegenheid gestoken in
de rode reserveshirts, het heft in handen. Voor de rust
maakte Erik Klap uit twee van de vele uitvallen twee doelpunten (
ruststand 2-0). Na de rust kon Laren door foutjes in de verdediging
terugkomen. Gelukkig bleef Erik bij de les en zorgde hij met nog
eens twee doelpunten voor voldoende marge. (scoreverloop na rust
2-1, 3-1, 3-2, 4-2, 4-3).
Aanvoerder
Jeroen
te Nuyl speelde zijn eerste competitiewedstrijd van dit seizoen.
"Ik ben een tevreden man. Niet alleen omdat we gewonnen hebben,
maar ook omdat we goed gespeeld hebben. Vooraf had ik toch best
nog wel wat zorgen. We hadden immers maar twaalf van de
negentien spelers beschikbaar. Daardoor was het in eerste instantie
al puzzelen met de opstelling. In tweede instantie was het zaak om
geen onnodige blessures op te lopen. Maar ja, dat laatste heb je
natuurlijk nooit volledig in de hand. Zo vroeg in het seizoen moet
iedereen weer een beetje in lichamelijke conditie komen. Dat geldt
zeker voor zo'n krachtmens als Ton van der Meer. Bij hem ging het
dan ook mis toen hij zijn gewicht te geforceerd van de ene op de
andere knie overbracht. Ik zag direct dat het niet goed was.
Gelukkig werd hij goed opgevangen door de club (Henk v/d Woude, red.)
die meteen de zakken ijs paraat had. Zoals op de foto te zien is,
was ook de belangstelling van de supporters (Fien en haar nieuwe
vriend, red.) hartverwarmend."
Pim van
leeuwen: "Vandaag
heb ik lekkerder gevoetbald dan vorige week. Het ging allemaal wat
minder geforceerd. Nu scheelt het natuurlijk wel dat Jeroen vandaag
zelf weer de aanvoerdersband had overgenomen en ik me op mijn eigen
spel kon concentreren. Veel jongens keken nogal raar op van mijn
schoeisel. Vorige week was ik op het kunstgras van sv Almere uit mijn
voetbalschoenen gescheurd. Deze week ben ik diverse sportwinkels
afgelopen, maar kon er geen kicksen naar mijn smaak vinden. Ik ben
heel kieskeurig qua voetbalschoenen en ze mogen me ook niet al te veel
kosten. Op een gegeven moment had ik een model van Puma dat me lekker
zat, maar die hadden ze alleen in de kleur wit. Belachelijk
natuurlijk. Ik weiger op andere dan zwartgekleurde schoenen te spelen.
Omdat ik geen goede schoenen heb kunnen vinden, was ik gedwongen om
mijn oude voor deze wedstrijd op te lappen. Ik heb ze daarvoor met
witte cellotape bij elkaar moeten binden. Ze hebben het vandaag goed
gehouden, maar ik zet volgende week mijn zoektocht naar mijn ideale
voetbalschoen toch maar voort."
De Toss Jeroen
te Nuyl: "Vandaag ook weer de eerste toss voor mij van dit
seizoen, althans zo dacht ik. Scheidsrechter Joost te Nuyl had daar
namelijk andere ideeën over. Hij gooide geen muntje op, maar liet de
aanvoeder van Laren raden in welke hand hijde fluit had verborgen. Een
beetje kinderachtig vind ik. Joost heeft een goeie partij
gefloten."
"De aanvoerder van Laren leek me een aardige jongen. Hij had
dezelfde problemen als ik om elf fitte spelers binnen de lijnen te
houden. Toch maakte hij zich niet echt druk."
Rarely-playing-elftalbegeleider en vandaag scheidrechter Joost te Nuyl
is ook tevreden over het verloop van de wedstrijd. Joost: "Kijk
als er twee ploegen willen voetballen, dan heeft de scheidsrechter het
gemakkelijk. Vandaag was dat het geval. Na afloop moest ik aan een
aantal spelers nog een spelsituatie uitleggen, en wel deze: Er werd
binnen het strafschopgebied een overtreding op Luc te Nuyl gemaakt.
Vervolgens legde ik de bal niet op de stip, daar was de overtreding
namelijk niet zwaar genoeg voor, maar op de punt van het
strafschopgebied. Veel spelers wisten niet dat een scheidsrechter die mogelijkheid
heeft om zo'n situatie op te lossen. Kijk, dat vind ik dan weer gek."
Supporters
van de week >
Geen woorden maar daden! Stijn en Bram Krumpelman.
|