Thuis Vorige  Volgende

17 april   "Uiteindelijk hebben we toch gewoon weer op ons kloten gekregen" (Door Jeroen te Nuyl) Tja, de kop boven dit verslag - een rake quote van Luc te Nuijl na afloop in de kleedkamer - zegt eigenlijk alles: de Oude Beloften speelden beslist geen slechte avondwedstrijd op het gladde kunstgras bij De Meern 1, maar werden toch met een 7-3 nederlaag naar huis gestuurd. SVS 2 trad aan met Job, Menno, Niels, Giliam, Luc, Jarno, Pascal, Rob Geels, Johan van Wijk (beide gastspelers deden het uitstekend) en Jeroen. Toen bleek dat De Meern geen scheidsrechter had, nam die laatste, niet helemaal fit, de fluit maar ter hand en in de mond. Hij had een makkelijke avond want het was een zeer sportieve wedstrijd, maar toch ook een beetje pijnlijke want opnieuw bleek De Meern duidelijk een maatje te groot, al had er beslist meer in gezeten voor de Oude Beloften. De kansen waren er: zo stoomde Jarno in totaal drie keer alleen op de keeper af zonder tot scoren te komen. Dat deed hij uiteindelijk toch op karakteristieke wijze vanuit de draai, maar toen was het pleit al beslecht in het voordeel van de thuisclub. De Meern 1 - 's-Graveland 2: 7-3 Ruststand: 3-0 Doelpunten 's-Graveland: Johan van Wijk (2x), Jarno van Diermen   De ruststand was net als zondag 3-0, waarna good old Johan van Wijk voor 4-1 en 5-2 zorgde. Al met al gemengde gevoelens bij de Oude Beloften, die 'het leegdrinken van de gifbeker' weer een nieuwe dimensie hebben gegeven. Helaas, het is geen pitcher bier, heren... Die werd na afloop als dank op tafel gezet door de aanvoerder van De Meern, die ondanks het vasthouden van de doorgebroken Jarno toch een goede voetballer en een aardige jongen was.                                                 In de rust             De Toss de aanvoerder van De Meern, die ondanks het vasthouden van de doorgebroken Jarno toch een goede voetballer en een aardige jongen was.