|
17 november
´s-Graveland 5 niet doeltreffend
´s-Graveland 5 - Batavia'90 1 - 3
In vergelijking met de vorige twee droefstemmende wedstrijden werd
er niet eens zo slecht gevoetbald. Met name achterhoede en middenveld
draaiden redelijk. ´s-Graveland 5 kon echter voorin geen vuist maken. Een
handjevol goede kansen dat voor de thuisclub was weggelegd, werd er niet
ingeschoten. Via een weggevertje kwam ´s-Graveland in de eerste helft met
0-1 achter. In de tweede helft werd het, ondanks een offensief(je) van ´s-Graveland
5, alsnog 1-3.
"Ik heb vandaag lekker gevoetbald." Semi-Playing-Elftal-Begeleider Joost te Nuyl is realistisch. "Vandaag
heb ik mijn eerste hele wedstrijd van dit seizoen
gespeeld, en alles is heel gebleven. Dus ik ben een tevreden man. Ik had
Jeroen aangegeven dat ik maar een helft wilde voetballen maar door de
blessures moest ik ook de tweede helft blijven staan. Op zich ging dat
goed, alleen merk ik dat ik aan mijn coachende rol nog nauwelijks toekom.
En dat is jammer, want ik zie heel veel dingen in het veld waar ik met
mijn ervaring de jongens toch nog wel wat kan leren. Nou ja, volgende week
dan maar. O nee, dan zit ik samen met Jeroen en Luc in Frankrijk. Begin
nou niet dat we op een teamsport zitten. Dit hadden we al heel lang
geleden met elkaar afgesproken."
Geen Wonderteam
"Misschien moeten we gewoon vaststellen dat we geen wonderteam
hebben." Aanvoerder Jeroen te Nuyl spreekt klare taal. "Voor deze wedstrijd waren mijn verwachtingen behoorlijk hoog
gespannen. In dit soort wedstrijden kan je laten zien of je kampioen wil
worden.  Zeg
het maar: Heb jij het gezien? Als leiding kan je daarbij er
alles aan doen wat in je vermogen ligt, maar als in het veld de dingen
anders gaan lopen, dan houdt het natuurlijk op. Zo had ik met Joost op
papier een ideale linkerflank uitgepuzzeled: Roel van de Steenhoven die
ik een soort Roberto Carlos-rol had opgelegd. Henk die, net als Song bij
Feyenoord, de hele linkerflank kan bestrijken. En Rob die als een
Maradonna van de Crailose vallei daartussen opereert. Helaas het pakte
anders uit. Het blessurespook achtervolgt ons. Roel viel al snel uit,
waardoor het hele plan in duigen viel.
Over blessures en Roel gesproken: 
Roel de Saegher was erop gebrand zijn misser als vlaggenist vorige week tegen Sporting, deze week dubbel en dwars goed te maken.
Maar tijdens de warming-up komt hij met een bedrukt gezicht naar me toe.
Het ging niet met z´n knie zei ie. Ik heb hem toen gevraagd om te
vlaggen. Dat heeft hij overigens prima gedaan. Ik wil niet zeggen dat ik
mijn vertrouwen in dit team verloren heb, maar je zult me niet meer zo
horen zeggen dat we wel eventjes kampioen zullen worden. Dat laat ik aan
anderen over. Nou ja, volgende week
dan maar. O nee, dan zit ik samen met Joost en Luc in Frankrijk. Dan
denken we er in familiekring nog een rustig over na. Begin
nou niet dat we op een teamsport zitten. Dit hadden we al heel lang
geleden met elkaar afgesproken."
De toss
"Ik was een beetje van slag omdat we op veld 2 speelden. Meteen na
het handenschudden wilde ik al weg lopen met het idee dat ik de toss
gewonnen en we konden beginnen. Toen bleek dat het muntje nog moest
worden opgegooid.De aan voerder van Batavia raakte niet van slag. Hij
had vroeger gevaren en wel gekkere dingen meegemaakt. Maar goed in twee
instantie win ik alsnog de toss. Eerste helft zon mee gekozen, maar die
liet zich al snel niet meer zien, tot de tweede helft. Toen keken we
alsnog in de zon."
|