THUIS VORIG VOLGEND    
 
23 november, Edgar Lamaker was bijna blessurevrij

Hoe zou het eigenlijk met Edgar zijn? Juist toen die vraag in het redactielokaal opborrelde kwam er een mailtje binnnen:


Wilde het eigenlijk niet vertellen maar natuurlijk moest de tijd komen dat ik niet meer kon zwijgen. Wat is er gebeurd?.
Als gezegd mocht ik vorige week mijn de looptraining hervatten van mijn fysio na mijn herstel van de zweepslag. We maakten nog wel een afspraak om de reactie te bekijken van de kuit. Die afspraak was gepland op vrijdag 20 nov zodat ik in de tussenliggende tijd 2 maal kon trainen.

Dus toog ik afgelopen weekend naar Texel om die looptraining in alle rust op het mooie eiland te beginnen. Eerst de hele zaterdag gerust zodat ik op zondag rond het 1e fluitsignaal van de thuis wedstrijd: 's Graveland 4 - Waterwijk mijn loop te starten. Gewoon voor het samen gevoel. Het ging geweldig! Ook al dacht ik geen conditie meer te hebben, kon ik toch vrij gemakkelijk 1 tempo lopen zonder pijn, kramp of al die andere kwalen. Zelfs de regen en sterke wind deden me niets en toen ik na ongeveer 35 minuten het smalle betonplaat pad tussen Oosterend en bungalow park De Toes in liep op weg naar huis begon zelfs de zon weer door te breken. Ik was gelukkiger dan ooit en zag me de rest van het seizoen onder de lat de blauw-wit kleur verdedigen. Zeker nu er een tekort is aan geweldige keepers wilde ik mijn kans grijpen voor een basis plaats.
Echter. Ongeveer 4 meter voor het einde van het beton platen pad keek ik even naar links alwaar 1 van de bungalows een grote verbouwing onderging waardoor mijn interesse was gewekt. En toen gebeurde het ongelooflijk, onfortuinlijke. Links kijkend en rennend raakte ik met mijn linker voet het betonnen randje van het pad en zwikte volledig over mijn buiten linker enkel het pad af. Ik kwam vloekend en huilend van pijn in het zojuist opgetrokken nieuwe hek van de bungalow te hangen: @#$%^&*åß∂ƒ©˙∆@#$%Y&.
Kortom mijn afspraak met de fysio voor bekijken van de inspanningsreactie aan het einde van die week had geen enkele zin. Want afgelopen maandagmorgen lag ik reeds bij de beste man voor een spoed klus op zijn tafel en zette hij mijn enkel vakkundig in de tape. Diagnose was een verrekte aanhechting van de spier net onder de enkel.
Waarschijnlijk valt het mee want waar ik meestal een kippenei zwelling heb was het nu slechts een kwartelei zwelling dus hopelijk kan ik na een paar weken weer de loop training hervatten. (of zou ik überhaupt wel ooit nog bij deze kundig fysio wegkomen??).
Wie zal het zeggen maar voorlopig doe ik wel weer zeer goede zaken in het blessure bokaal klassement.
met groeten edgar

 

 

 

 

© Vijfde Dimensie