Erik Klap moet afzeggen voor ouverture competitie

via de mail:

Vrienden van het eerste van ’s Graveland 5,

Na jarenlange afwezigheid vanwege kniemalheur, vergelijk het gerust met de knokige kruisbandellende van Wouter ‘De Pijl’ Takes, was ik als een kind zo blij dat chiropractor Stijn Nuytens mij afgelopen juni weer officieel speelklaar verklaarde. De jarenlange tweedaagse wandelingen met mijn blafgrage kwispelkomieken, de teckels Teus & Sam, door de bossen van ’s Graveland had zijn vruchten afgeworpen. Het rechterbeen was weer op oorlogssterkte, de andere spiergroepen hadden de functie van die weggeteerde kruisband naar behoren vervangen. Voeg daarbij mijn glorieuze debuut aan de Drie Dorpen Loop, de serieuze voorbereidingen op de Van Dam tot Dam loop en niets leek een rentree in het eerste van ‘s Graveland 5 in de weg te staan.
Kapitein Jeroen te Nuijl, die een weektaak heeft aan de organisatie van dit beloftevolle team en tussendoor nog wat hand- en spandiensten verricht bij FC Klap, was bezig met een sterke selectie en daar wil ik weer graag bijhoren. De start tijdens het 45-toernooi jongstleden vrijdag was veelbelovend. Naast een solide 1-1 en nipte maar onterechte 1-0 nederlaag tegen Huizen, waar ons op 0-0 een glaszuiver penalty was onthouden, volgde een soepele 3-0 overwinning op SDO, waarna de tweede partij tegen SDO op een galavoorstelling uitdraaide 7-1 winst. Ondergetekende wist zowaar her en der een doelpuntje te maken en het gevoel was goed voor de competitiestart tegen Laren. Maar toen kwam de nacht. Van vrijdag op zaterdag zwol de linkerknie schrikbarend op. Strompelend door het bos op zaterdagochtend, met de tranen van pijn, onmacht en frustratie, brandend achter mijn ogen: is het nu al weer mis? Ik hoop het niet, ik denk het ook niet en wil er ook niet in geloven. Hoogstwaarschijnlijk een reactie op het kunstgrasveld, de 4 potjes in korte tijd (sinds lange tijd), het gebrek aan rekken aan strekken en het onbewust willen ontlasten van mijn ‘slechte’ rechterbeen. Het is nu, zondagochtend al weer een stuk minder slecht, maar nog veel te belabberd om te kunnen spelen. Verrekt? Ik vrees van wel. Verrekt leuk is anders, maar ik ga er alles aan doen om weer binnen de lijnen te staan.
Succes tegen Laren, hebben we toch nog nooit van verloren?
Tot snel bij eerste, tweede of derde helft.

Erik Klap