Maarten Schaap: "Ik had alle voorbereidingen nog wel zo goed getroffen. De natjes en de droogjes in huis gehaald, de fiches laten verzorgen en dat soort dingen. We hadden niet veel spellen kaarten in huis. Het spel dat in de la in de huiskamer lag, leek me prima geschikt. Voor de zekerheid heb ik vooraf nog even het aantal kaarten geteld. En jawel, het waren er 52, zoveel als er in een regulier spel horen te zitten."
"Ik denk dat we al ruim een half uur aan het spelen waren, we hadden er al een pilsie bij genomen, toen Pim van Leeuwen zei dat hij dacht dat er iets niet klopte. Hij had een schoppen zeven in zijn hand en zag op tafel ook een schoppen zeven liggen. Nou kan dat een gewone situatie zijn bij staartjokeren, maar bij Texas Hold'em is dat toch echt niet in orde. Ton van der Meer checkte vervolgens de kaarten even. Toen bleek dat er acht zevens in het spel zaten, twee harten vrouwen, twee ruiten heren, twee harten tienen en twee schoppen tienen."
"Ïk kon wel door de grond zakken. Er was nog even sprake van dat we alle gespeelde potjes nietig zouden verklaren waardoor iedereen zijn gewonnen geld weer zou moeten teruggeven. Mij viel op dat vooral Frits van der Meer nogal wat terug te betalen had. Toen hij zijn pruillip opzette, hebben we het er maar bij laten zitten."

Maarten: "Gelukkig ben ik geen moment verdacht van opzettelijk frauderen. Dit is gewoon een hele rare samenloop van omstandigheden geweest. Zoiets verzin je toch niet. Voor hetzelfde geld hadden er twee personen allebei met poker zeven in hun handen gezeten."
"Gelukkig heb ik op de bovenverdieping nog een ander spel kaarten gevonden dat wel goed was. Daarmee is de avond verder goed verlopen. Dat wil zeggen voor sommige van ons. Aan het eind van de avond, of moet ik zeggen aan het begin van de ochtend, waren er toch jongens die wat beteuterd keken omdat ze wat euro's kwijt waren geraakt. Zelf ben ik daar heel makkelijk in. Als je met de grote jongens wil kaarten, weet je dat je kan verliezen. Zo is het toch?"
"Ik heb veel complimenten over de inrichting van het huis gekregen. Voral de Eland-jachttrofee sprak velen tot de verbeelding. Luc te Nuyl vroeg nog of de buren geen last hadden van het lichaam en de poten van het beest. Maar dat bedoelde hij als grapje. Zoals we weten is hij niet alleen bij zichzelf de leukste thuis maar ook bij anderen."