Dat gebeurde dan ook, en het werd zelfs 0-2 voor AS’80, dat een sterke mix van oud en jong had. Toch speelde ’s Graveland 5 in de eerste helft zeker niet slecht, alleen werden voorin de kansen slecht benut. Desondanks stond het scorebord tijdens de thee wel degelijk op 2-2: Vincent Weggemans scoorde, hoog uittorenend boven de defensie, fraai met het hoofd op maat bediend door Marc Heemskerk de 1-2 en Jeroen te Nuijl tikte vlak voor rust attent de gelijkmaker binnen na een leep balletje van Vincent.
Vol goede moed begon ’s Graveland 5 dan ook aan de tweede helft, maar de blauw-witten kwamen van een koude Groningse kermis thuis… AS’80 had in de rust nog wat aan verjonging gedaan met verse krachten en kwam binnen tien minuten op 2-4. Toen knapte er duidelijk iets in de ’s Gravelandse gelederen, die dan wel jong van hart maar stram van leden bleken; ondanks sterk keeperswerk van Frank Scheltus kon ook hij niet voorkomen dat de Almeerse gasten simpel uitliepen naar 2-6, alvorens ’s Graveland via een knappe aanval – Mark de Jong bereidde vanaf rechts knap voor, waarna Vincent zijn tweede binnenschoot – wat terug kon doen. AS’80 ging echter stug door, ook nog geholpen door het geblesseerd uitvallen van Mark Jans – waarschijnlijk een pees waarvan hij het bestaan niet kende – waardoor ’s Graveland met tien man verder moest. Arbiter Menno van den Brand gaf na afloop ruiterlijk toe dat hij bij het pijnlijk ter aarde storten van Mark het spel direct had moeten stilleggen, waardoor een doelpunt van AS’80 was voorkomen en het duel toch een hele andere wending had kunnen krijgen… Zo zie je maar dat ook scheidsrechters net mensen zijn. Dat Mark de Jong met een ziedend afstandsschot de jonge keeper van AS’80 nog wist te verschalken, was helaas slechts interessant voor de statistiek.
Uithuilen en opnieuw beginnen dus voor ’s Graveland 5, dat de goede moed echter niet verliest en na afloop op het terras in elk geval de meerdere bleef van de Almeerders! |
|
|
O ja, nog een woord van dank aan Luc en Lisanne van Leeuwen, de enige (!) supporters langs de lijn, het attente barpersoneel qua drank- en hapjesvoorziening en niet te vergeten Luc te Nuijl, die zijn Franse vakantie onderbrak om toch te kunnen aantreden met zijn team (gelukkig maar) en voor een komische noot zorgde door tijdens de warming-up de bal over de hekken in de woonkamer van een nietsvermoedende ’s Gravelander te mikken. De rekening voor de Ming-vaas, de flatscreen en het uit luciferhoutjes opgetrokken VOC-schip wordt binnen twee weken verwacht. |