Jeroen te Nuyl: "Ja, veel zouter dan bij Maarten Schaap, vorig jaar, zullen we het niet meer eten. Maarten had een stok van tweeënvijftig kaarten maar wel met drie harten zevens en twee klaver heren, of zoiets. Te belachelijk voor woorden. Bij Peter Krumpelman was dat, zoals te verwachten viel, natuurlijk veel beter verzorgd."
"Leuk om te zien dat hij ook zijn beide zonen, Bram en Steijn, aan het werk zette. Nee, niet dat zij de drankjes en de hapjes moesten verzorgen. Dat deed Peter Zelf. Juist als hij even druk in de keuken was, nam Bram of Steijn zijn plek aan de pokertafel over. En ik moet zeggen ze deden echt niet voor hun vader onder."
Pim van Leeuwen: "Het was weer ouderwets gezellig. En ik moet zeggen dat er goed gekaart werd. Dat is wel eens anders geweest. Aan een kant goed, aan de andere kant betekent dat natuurlijk wel minder winst voor de betere kaarters, waar ik mezelf voor het gemak ook maar even bij reken. Net als met voetbal ben ik aan de tafel vrij serieus. Pokeren is meer dan alleen een kaartje leggen, dat weet zelfs een beginner. Er is altijd zoiets als een psychologie achter poker. Je bent tijdens het spel steeds bezig om uit te vogelen wat de zwakke plek van je tegenstander is, verder is het zaak om je frustratie binnen de grenzen te houden als het even niet mee zit. Poker spelen is een proces van constante waakzaamheid en inspanning."

  
Maarten Schaap: "Waar Pim het spel heel serieus neemt, kies ik voor een losse benadering. Voor mij staat plezier voorop en als ik dan op een avond ook nog een paar honderd euro in mijn zak kan steken, is het toch prima? Die oude koe met die stok kaarten zal ik nog wel wat jaartjes aan moeten horen. Nou ja, ze doen maar hoor. Ik heb een leuke avond gehad."
Peter Krumpelman: "Fijn dat iedereen terukijkt op een leuke avond. Dat doe ik ook. Hoewel een kleinigheidje hou je toch. Zo was ik zelf minder tevreden over de spellen kaarten. We begonnen met een stok die Jeroen had meegenomen. Na een tijdje bleek dat daar gemerkte kaarten bij zaten, toen zijn we overgestapt op mijn favoriete stok. Op die kaarten staan behalve kleur en waarde ook allerlei interessante toerischtische wetenswaardigheden. Leuk, dacht ik, kan iedereen zijn vakantie al een beetje uitkiezen. Maar de andere jongens raakten er van in de war. Nou ja, toen zat er voor mij maar een ding op. Ik heb mijn stok Feyenoordkaarten tevoorschijn gehaald. Die zijn altijd goed, natuurlijk. Geen woorden, maar kaarten"

Ton van der Meer: "Vooral in financiëel opzicht was het voor mij een hele leuke avond. Om te winnen met pokeren hoef je niet altijd de beste speler aan tafel te zijn. Alles wat je moet doen is beter poker spelen dan een aantal andere tegenstanders. Het meeste geld dat over tafel gaat, komt van twee of drie spelers. Ik noem geen namen, maar inderdaad, die probeer ik het geld uit de zakken te troggelen." "Wat me vanavond een beetje tegenviel waren de huisdieren van de familie Krumpelman. Kijk, iedereen weet dat ik een dierenliefhebber ben. Dus dan verheug ik me bij zo'n avondje pokeren erop eventjes lekker te knuffelelen met de aanwezige cavia, poes of hond. Hoogtepunt tot nu toe was de pokeravond bij Pim, waar ik me een groot deel van de avond teruggetrokken heb in de achterkaner met Nora een leuke en spontane Cavalier King Charles Spaniel." " Vanavond was het een behoorlijke tegenvaller dat Indie, de zwarte Afghaanse vechthond van de Krumpelmannetjes, niets van me moest hebben. Ik heb hem op alle mogelijke manieren proberen te verleiden, maar niets hielp. Het beest heeft de hele avond een beetje op de bank gelegen en TV gekeken. Nou ja, jammer. Dierenliefde moet wel van twee kanten komen, vind ik."