Jeroen te Nuyl: "Het eerste 's-Gravelandse doelpunt was misschien wel het mooiste van de wedstrijd. Mijn broer Luc schoot de bal met een volley vanaf de rand van het strafschopgebied, diagonaal in het kruis. Prachtig! Dan zie je toch dat het in de familie zit."
"We hadden weer ruim genoeg mensen vandaag. Daarmee had ik de mogelijkheid om mezelf een wedstrijdje rust te gunnen. Ik heb nog steeds last van die blessure onder mijn voet. Vrijdag heb ik nog wel meegedaan met het 45-plus voetbal. Toen speelde ik echter op sportschoenen op kunstgras bij SDO. Dat is natuurlijk een ander verhaal dan veld 2 bij 's-Graveland. Dat ziet er volgens sommigen een beetje uit als de Libische woestijn. Nu ben ik daar nooit geweest, dus daar kan ik niet over oordelen. Vrijdag wel lekker gebald trouwens met de oudjes."
"Het was een beetje de omgekeerde wereld. In deze wedstrijd zag je dat wij wat feller waren dan Laren. We kunnen het dus kennelijk wel. Als we een beetje de ruimte krijgen lukt het ons zowaar ook om eens een combinatie op te zetten. Prima. Laten we dat ook eens tegen andere tegenstanders proberen."
"Als ik een blik op het programma werp, zie ik dat dit misschien wel de laatste thuiswedstrijd van het seizoen is geweest. Jammer. Het is heerlijk voetballen met dit mooie weer. En met de zomertijd hebben we nog geen wedstrijd verloren. Volgende week tegen Nederhorst ben ik er niet bij. Dan zit ik voor werk en plezier in Cannes. Ik heb Luc als vervangende aanvoerder benoemd omdat Pim er volgende week ook niet is."